Re: Politiek en auto's
Geplaatst: 20 mei 2015, 19:53
Den Haag weer door de bocht: er komt geen verbod op het al fietsend met je telefoon spelen. Waarom niet? Volgens de minister Schultz van Haegen zou een verbod geen zin hebben, het zou ook lastig te handhaven zijn. Er zouden ook geen cijfers uit andere landen zijn die het effect van een dergelijk verbod zou aantonen. In plaats daarvan wil ze het wel gaan ontmoedigen. Ze stelt ook dat er een afschrikeffect vanuit verzekeraars zou zijn, die al fietsend gebruik van een telefoon reeds meenemen in de aansprakelijkheidsverdeling.
Kul van de bovenste als je het mij vraagt. Om maar bij het begin te beginnen: in 9% van de ongelukken met fietsers zou gebruik van de telefoon een rol spelen. Zelfs al zou je slechts de helft daarvan voorkomen, dan nog praat je over vele duizenden ongelukken. En geheid de nodige doden en voor het leven gehandicapte mensen minder. Lijkt me dus best zinvol.
Dan dat het lastig te handhaven zou zijn. Hoezo in vredesnaam? Een soortgelijk verbod is er wel voor auto's, waarin de bestuurder van buitenaf maar lastig te zien is. Een fietser die met z'n telefoon zit te spelen daarentegen is makkelijk te herkennen. Of heeft oom agent gewoon geen zin om met het handje vele duizenden bekeuringen uit te moeten gaan schrijven aan veelal hondsbrutale pubers? Het is net als de verplichting licht te voeren op de fiets: doodsimpel te handhaven, maar vreemd genoeg gebeurt het nauwelijks.
Dan wordt er gesteld dat er uit andere landen (waar een dergelijke wet er al wel is) geen cijfers over het effect beschikbaar zijn. So what? Nu is het sowieso de vraag in hoeverre de situaties in andere landen vergelijkbaar zijn, Nederland is en blijft toch nog altijd het fietsland bij uitstek. Maar los daarvan: als heel specifiek gedrag statistisch aantoonbaar gevaarlijk is, waarom heb je dan toch eerst nog cijfers nodig die aantonen dat het verbieden van dat gedrag effect zou hebben?
En dan het verzekeraars-verhaal: dan zit je allereerst met de bewijslast. Een fietser is (op zich niet geheel onterecht) een beschermde verkeersdeelnemer, dus is het aan de automobilist om aan te tonen dat hem/haar geen blaam trof. Maar zelfs al lukt dat, wat dan? Dan wordt het verzekeringswerk. Ik heb nog nooit in de voorwaarden van een AVP een specifieke uitsluiting hierover gezien, dus zolang er geen opzet in het spel was (en de verzekeraar dat aannemelijk kan maken) is aansprakelijkheidsschade gewoon gedekt, minus een eigen risico van meestal zo'n €150. Met een ongevallenverzekering (die de gevolgen van blijvende invaliditeit dekt) ligt het wellicht al wat lastiger, maar hoeveel mensen hebben die überhaupt? En voor de direct noodzakelijke medische zorg draait je zorgverzekering toch wel op. Kortom, waarin zou hem dan in vredesnaam dat afschrikeffect moeten zitten?
Ben heel benieuwd hoe effectief dat ontmoedigingsbeleid gaat uitpakken...
Kul van de bovenste als je het mij vraagt. Om maar bij het begin te beginnen: in 9% van de ongelukken met fietsers zou gebruik van de telefoon een rol spelen. Zelfs al zou je slechts de helft daarvan voorkomen, dan nog praat je over vele duizenden ongelukken. En geheid de nodige doden en voor het leven gehandicapte mensen minder. Lijkt me dus best zinvol.
Dan dat het lastig te handhaven zou zijn. Hoezo in vredesnaam? Een soortgelijk verbod is er wel voor auto's, waarin de bestuurder van buitenaf maar lastig te zien is. Een fietser die met z'n telefoon zit te spelen daarentegen is makkelijk te herkennen. Of heeft oom agent gewoon geen zin om met het handje vele duizenden bekeuringen uit te moeten gaan schrijven aan veelal hondsbrutale pubers? Het is net als de verplichting licht te voeren op de fiets: doodsimpel te handhaven, maar vreemd genoeg gebeurt het nauwelijks.
Dan wordt er gesteld dat er uit andere landen (waar een dergelijke wet er al wel is) geen cijfers over het effect beschikbaar zijn. So what? Nu is het sowieso de vraag in hoeverre de situaties in andere landen vergelijkbaar zijn, Nederland is en blijft toch nog altijd het fietsland bij uitstek. Maar los daarvan: als heel specifiek gedrag statistisch aantoonbaar gevaarlijk is, waarom heb je dan toch eerst nog cijfers nodig die aantonen dat het verbieden van dat gedrag effect zou hebben?
En dan het verzekeraars-verhaal: dan zit je allereerst met de bewijslast. Een fietser is (op zich niet geheel onterecht) een beschermde verkeersdeelnemer, dus is het aan de automobilist om aan te tonen dat hem/haar geen blaam trof. Maar zelfs al lukt dat, wat dan? Dan wordt het verzekeringswerk. Ik heb nog nooit in de voorwaarden van een AVP een specifieke uitsluiting hierover gezien, dus zolang er geen opzet in het spel was (en de verzekeraar dat aannemelijk kan maken) is aansprakelijkheidsschade gewoon gedekt, minus een eigen risico van meestal zo'n €150. Met een ongevallenverzekering (die de gevolgen van blijvende invaliditeit dekt) ligt het wellicht al wat lastiger, maar hoeveel mensen hebben die überhaupt? En voor de direct noodzakelijke medische zorg draait je zorgverzekering toch wel op. Kortom, waarin zou hem dan in vredesnaam dat afschrikeffect moeten zitten?
Ben heel benieuwd hoe effectief dat ontmoedigingsbeleid gaat uitpakken...