Autogeschiedenis van Brokkenpiloot
Geplaatst: 18 feb 2010, 22:00
In den beginne...
Al zolang ik mij kan herinneren heb ik 'iets' met auto's, volgens mijn ouders herkende ik automerken eerder dan dat ik ze uit kon spreken.
Begin jaren 70 hadden mijn ouders een Simca 1000, dus telkens als ik zo'n vierkant doosje ontwaarde klonk het 'Pimpa' vanuit het kinderzitje achterin.
Die blauwe Simca 1000 is ook de eerste auto van mijn ouders die ik enigszins bewust heb meegemaakt, daarvoor hadden ze een Renault 4 maar die was voor mijn geboorte al gesneuveld.
Mijn ouders hebben tot ver in de jaren 80 Simca's/Talbot's gereden, en als kleuter (en nog jaren daarna...) wist ik gewoon dat het de beste auto's ter wereld waren.
Ik herinner mij hoe de ouders van een vriendje een gloednieuwe Opel Commodore kochten (inderdaad, die grote bak met kloeke 6 cilinder), natuurlijk kon zo'n gebakje in mijn ogen niet tippen aan mijn vader's al ietwat verlopen Simca 1100.
Hoewel ik een Citroën DS ook al vroeg kon waarderen stond het toch wel vast dat ik later ook Simca zou gaan rijden...
Vanaf eind jaren 80...
In 1988 het felbegeerde rijbewijs gehaald, met buitenom de reguliere rijlessen wat extra praktijkervaring in de Talbot 1510 van pa (bochtjes achteruit, fileparkeren, met pa als geduldig(?) leermeester op de passagierstoel, je kent het wel)
De spreekwoordelijke liefde voor Simca/Talbot was geheel bekoeld, de sluimerende liefde voor Citroën werd sterker.
Een 2CV moest er komen, en rap!
Na enige aftandse Eenden te hebben bekeken moest ik toch bekennen dat er voor mijn budget geen fatsoenlijk exemplaar te vinden was.
Per toeval ontdekte ik in 1990 bij de lokale Peugeot/Talbot(!) dealer een Visa die er keurig uitzag en zelfs binnen mijn budget paste.
Nu was een Visa niet bepaald mijn eerste keus maar hem toch even nader bekeken en een proefritje gemaakt, binnen 5 minuten was ik overtuigd, dit moest hem worden!
Het al jaren sluimerende Citroën DS virus begon in die tijd sterker te worden en in 1992 vond ik na lang zoeken mijn exemplaar.
Een DSuper van 1974 in de kleur Ivoire Borely (biljardbalgeel).
Deze godin heb ik nog steeds en komt alleen buiten op droge, pekelvrije dagen.
Met de Visa (kleur Blue Romantique, hoe verzinnen ze het) heb ik ruim 4 jaar gereden.
Toen ik zoveel kilometers ging rijden dat een diesel een logische optie werd, kwam er een BX Turbo Diesel, kleur Blanc Meije (gewoon wit dus).
Hij vertoonde na 11 jaar nog geen spoortje roest! Uniek voor een Visa, daar stonden ze zelfs bij de Citroën dealer wel even van te kijken toen ik hem inruilde...
Na 4 jaar en ruim 300.000 km BX volgde in 1998 een Xantia 1.9D in de kleur Vert Vega, fijne auto maar zo traaaaaaaaaaag.
In 2004 kocht ik de auto waar ik nog steeds in rijd, een Xantia 2.0HDI, kleur Blue Mauritius (maar in de wintermaanden meestal moddergrijs want een auto reinigen met pekel/modder op de wegen is naar mijn idee verspilling van water en moeite)
In de verre toekomst...
Als ik ooit rijk ben (hahahaha) en geld en stallingsruimte geen rol spelen zou ik misschien toch nog wel eens een Simca als hobby auto nemen, een 1100TI of een 1309SX of een Chrysler 2 litres, of...of...
Tja, als ik dan toch aan het dromen ben dan komt die Citroën SM er ook, en die 2CV, en natuurlijk die Tatra T87 en die Cadillac van 1959....
Tijd om wakker te worden
Al zolang ik mij kan herinneren heb ik 'iets' met auto's, volgens mijn ouders herkende ik automerken eerder dan dat ik ze uit kon spreken.
Begin jaren 70 hadden mijn ouders een Simca 1000, dus telkens als ik zo'n vierkant doosje ontwaarde klonk het 'Pimpa' vanuit het kinderzitje achterin.
Die blauwe Simca 1000 is ook de eerste auto van mijn ouders die ik enigszins bewust heb meegemaakt, daarvoor hadden ze een Renault 4 maar die was voor mijn geboorte al gesneuveld.
Mijn ouders hebben tot ver in de jaren 80 Simca's/Talbot's gereden, en als kleuter (en nog jaren daarna...) wist ik gewoon dat het de beste auto's ter wereld waren.
Ik herinner mij hoe de ouders van een vriendje een gloednieuwe Opel Commodore kochten (inderdaad, die grote bak met kloeke 6 cilinder), natuurlijk kon zo'n gebakje in mijn ogen niet tippen aan mijn vader's al ietwat verlopen Simca 1100.
Hoewel ik een Citroën DS ook al vroeg kon waarderen stond het toch wel vast dat ik later ook Simca zou gaan rijden...
Vanaf eind jaren 80...
In 1988 het felbegeerde rijbewijs gehaald, met buitenom de reguliere rijlessen wat extra praktijkervaring in de Talbot 1510 van pa (bochtjes achteruit, fileparkeren, met pa als geduldig(?) leermeester op de passagierstoel, je kent het wel)
De spreekwoordelijke liefde voor Simca/Talbot was geheel bekoeld, de sluimerende liefde voor Citroën werd sterker.
Een 2CV moest er komen, en rap!
Na enige aftandse Eenden te hebben bekeken moest ik toch bekennen dat er voor mijn budget geen fatsoenlijk exemplaar te vinden was.
Per toeval ontdekte ik in 1990 bij de lokale Peugeot/Talbot(!) dealer een Visa die er keurig uitzag en zelfs binnen mijn budget paste.
Nu was een Visa niet bepaald mijn eerste keus maar hem toch even nader bekeken en een proefritje gemaakt, binnen 5 minuten was ik overtuigd, dit moest hem worden!
Het al jaren sluimerende Citroën DS virus begon in die tijd sterker te worden en in 1992 vond ik na lang zoeken mijn exemplaar.
Een DSuper van 1974 in de kleur Ivoire Borely (biljardbalgeel).
Deze godin heb ik nog steeds en komt alleen buiten op droge, pekelvrije dagen.
Met de Visa (kleur Blue Romantique, hoe verzinnen ze het) heb ik ruim 4 jaar gereden.
Toen ik zoveel kilometers ging rijden dat een diesel een logische optie werd, kwam er een BX Turbo Diesel, kleur Blanc Meije (gewoon wit dus).
Hij vertoonde na 11 jaar nog geen spoortje roest! Uniek voor een Visa, daar stonden ze zelfs bij de Citroën dealer wel even van te kijken toen ik hem inruilde...
Na 4 jaar en ruim 300.000 km BX volgde in 1998 een Xantia 1.9D in de kleur Vert Vega, fijne auto maar zo traaaaaaaaaaag.
In 2004 kocht ik de auto waar ik nog steeds in rijd, een Xantia 2.0HDI, kleur Blue Mauritius (maar in de wintermaanden meestal moddergrijs want een auto reinigen met pekel/modder op de wegen is naar mijn idee verspilling van water en moeite)
In de verre toekomst...
Als ik ooit rijk ben (hahahaha) en geld en stallingsruimte geen rol spelen zou ik misschien toch nog wel eens een Simca als hobby auto nemen, een 1100TI of een 1309SX of een Chrysler 2 litres, of...of...
Tja, als ik dan toch aan het dromen ben dan komt die Citroën SM er ook, en die 2CV, en natuurlijk die Tatra T87 en die Cadillac van 1959....
Tijd om wakker te worden