HondArd's historie

Maak hier een topic aan voor jouw autohistorie
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

HondArd's historie

Bericht door HondArd »

1973 - 1989 Tot de eerste rijles

Al mijn hele leven ben ik autogek, en sprekend is wat dat betreft de gebeurtenis die mijn prille autoliefde markeerde. Mijn vader was zowat gek geworden na het constante gevraag van mijn kant (wa's da auto?), maar daardoor kon ik al op tweejarge leeftijd mijn prille autokennis etaleren. Er stond een auto onder een afdekzeil met een paar hele kenmerkende wielen. Vol enthausiasme zei ik "Da's Simca", en dit bleek nog te kloppen ook. Op de vraag van de eigenaar waarom ik dat wist, zei ik "wieldoppen".

Zelf reden mijn ouders in die tijd Renault, en de eerste auto van hun die ik me heel goed kan herinneren was een witte R12 stationwagon, die ik tijdens een vakantie in het Zwarte Woud regelmatig onderkotste :sick: Gelukkig hadden veel auto's in die tijd nog Skai-bekleding, dus hoefden mijn ouders niet veel te poetsen. Nog veelvuldig wagenziek geweest in de jaren erna, maar dat heeft mijn liefde voor auto's allerminst bekoeld. Het was pas toen we op vakantie gingen naar Zwitserland in 1981 (in een beige Renault R14) dat ik eindelijk doorhad hoe ik die ranzige Primatourtjes tot mij moest nemen, waardoor ik die complete vakantie voor het eerst volledig kotsloos ben geweest. Voor mijn doen duurde het een eeuwigheid, maar het duurde eigenlijk maar 4 jaar.

Eerste andere auto die als ik bewust meemaakte was een klein groen Honda-tje luisterend naar de naam N600, maar het duurde vervolgens nog tot mijn 28ste eer ik mijn eerste Honda daadwerkelijk kocht.

Zo rond mijn 14e begon ik langzaam maar zeker toe te leven naar mijn 16e jaar, de leeftijd dat ik brommer mocht gaan rijden. Mijn ouders lieten me wel blijken dat ze daar niet zo'n fan van waren (gelet op hun eigen slechte ervaring daarmee), en langzaam maar zeker bekoelde het bij mij ook. Met als gevolg toen ik eenmaal 16 was ik een ander doel stelde. Namelijk om op mijn 18e, als ik mijn rijbewijs had, een auto te kopen. Gevoel voor realiteit was mij vreemd, en ik zag enkel de vraagprijzen van alle toenmalige tweedehands auto's. Het viel mij op dat een Peugeot 604 wel erg goedkoop in aanschaf moest zijn, zodat dat "mijn" auto moest gaan worden. Nog niet wetende dat hij nogal duur was in onderhoud, nogal een flinke slok lustte, en hopeloos duur zou zijn in wegenbelasting en verzekering.

Toen ik 17,5 was had ik nog even zin in een solex, maar gelukkig wist mijn vader mij te overtuigen om het niet te doen want het was nog maar een half jaar eer ik mocht gaan lessen. Dat leek niet meer zo lang te duren, maar ik was al vanaf mijn 16e aan het aftellen. Dagelijks rekende ik op de dag nauwkeurig uit hoeveel dagen het nog zou duren tot 20 december 1989, om datzelfde aantal dagen terug te rekenen. Op 21 juni 1989 rekende ik dus terug naar 22 december 1988 en zo verder. Helemaal maniakaal, maar zo graag wilde ik auto gaan rijden. Gek werd ik dan ook dat leeftijdsgenoten in de VS al met hun 16e mochten gaan sturen, en mijn eindexamenwerkstuk voor MAVO-Nederlands ging dan ook over het al op (zeer) jonge leeftijd mogen autorijden. Ik had toch immers ervaring op de computer met Test Drive?

Theorie heb ik twee keer over gedaan, maar nog altijd ruim voor de 20ste december 1989. De dag dat ik van de passagiersstoel door mocht schuiven naar de bestuurdersstoel, om al rijdende aan het stuur te mogen draaien...
Laatst gewijzigd door HondArd op 05 mar 2010, 15:21, 1 keer totaal gewijzigd.
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

1989 - 1990 HondArd Rijdt!

Om zo snel mogelijk achter het stuur te mogen kruipen was ik in de lente/zomer van 1989 begonnen met het volgen van theorielessen, hoefde ik me daarover geen zorgen te maken tijdens de praktijklessen. Ik deed er twee keer over (eerste keer een paar domme fouten gemaakt), maar ruim voor de 20ste december had ik het theoriecertificaat op zak. Het aftellen naar die datum was meer een dagen dan een maandenkwestie geworden, en de afspraak voor de eerste les was al snel gemaakt.

Mijn ouders hadden de rare gewoonte om daar diensten en producten aan te schaffen waar ze zelf ook financiëel beter van werden. Ze hadden een bloemenwinkel, en sommige klanten konden daarom regelmatig op onze klandizie rekenen. Met als gevolg dat hun qua rijscholen grootste klant mij (door mijn ouders gesubsidiëerd) bij die rijschool deed belanden. De auto's die ze daar hadden (Golfjes II) waren iets minder, maar hé, ik hoefde het niet te betalen en ik kon eindelijk auto rijden.

Om 07:00 op 20 december stond de lesauto voor mij klaar. Eerst een uurtje op de achterbank (wat kwam daar toch veel bij kijken!) om daarna achter het stuur te mogen kruipen. De eerste les was het enkel nog sturen, remmen, koppelen en goed opletten. Schakelen werd nog door de instructeur gedaan, maar bij de tweede les ging ik helemaal los. Technisch viel het hele samenspel reuze mee, maar het opletten erbij schoot er veelvuldig bij in. De lessen erna nog meer moeite gehad met het opletten en daarom ook regelmatig op mijn flikker gehad daarvoor. Één keer had ik de instructeur trouwens wel zitten. Ik moest invoegen op een snelweg, en dat ging niet snel genoeg volgens hem want ik moest het tempo van de al op de snelweg rijdende auto's proberen te benaderen. Waarop ik antwoordde: "Maar wat nou als ze allemaal boven de 200 per uur rijden?" "Dan moet je dat tempo ook weten te halen", zei hij. Ik daarop "Een Golf Diesel zonder turbo haalt maar 160....met moeite." Was hij niet blij mee, maar enig technisch inzicht had ik hem nooit op kunnen betrappen. In die tijd hoefde je de auto nog niet van binnen en van buiten te kennen, en dat was maar goed ook.... voor hem. Later betrapte zijn dochter hem erop dat hij de verkeerde benzine in een auto probeerde te gooien. Ze hadden een Polo op benzine als leen-auto, en hij vond het raar dat de tankslang er niet in pastte.... bleek die Polo op euro 95 te rijden (deden ze al jaren overigens, die Polo's) en hij wilde de slang van de Super (nog met lood) erin steken.

Maar goed, het lessen ging op zich goed verder alhoewel mijn eerste examen niet voorspoedig liep. Ik kreeg een ingreep waardoor ik geen rijbewijs mee kon nemen op vakantie..... en we gingen nog wel over de AutoBahnen richting Slovenië (toen nog een deel van Joegoslavië). Kende die auto van mijn ouders verder wel (een R19) waarin ik af en toe illegaal extra rijlessen kreeg. Was heel anders rijden want het was een benzine (beetje gas geven bij koppeling opkomen), maar voelde me er veel beter in thuis dan in die Golf "Crisis" (die golfcrisis was toen in volle gang).

Wordt vervolgd
Laatst gewijzigd door HondArd op 05 mar 2010, 15:21, 2 keer totaal gewijzigd.
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
Leeuw
.
.
Berichten: 5728
Lid geworden op: 07 feb 2010, 20:31

Re: HondArd's historie

Bericht door Leeuw »

nice
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

1990 - 1991 Rijbewijsbezittend, maar nog geen eigen auto.

Het tweede examen dan maar. Deze keer was het erg mistig en daardoor lag 1: het tempo niet zo hoog en 2: ik moest met licht aan rijden. Dat laatste had ik nog nooit hoeven doen tijdens het rijlessen, en dat was heel erg wennen..... van die Duitse crisis-auto's die nog veelvuldig rondreden in die dagen. Ik was er namelijk van overtuigd dat ik gezakt was (ik riep keihard Oh F*CK toen ik bij een stoplicht de koppeling iets te snel op liet komen en de motor liet stilvallen), en toen we (heel snel!) weer bij het Bredaase CBR gebouw aankwamen en ik in mijn haast om naar binnen gaan vergat de verlichting uit te doen, en de examinatrice mij erop wees dat de lampen nog aanstonden. Zo'n Golfje had namelijk nog geen verlichtingszoemer, iets wat de (ook niet al te rijk uitgerustte) Renaults van mijn ouders al bijna 10 jaar hadden. Maar de reden waarom we al zo snel terugreden was niet omdat ik een grote fout had gemaakt, het had helemaal te maken met dat ze een hele goede indruk van mijn rijden had gekregen en alles vlot achter elkaar liep. IK WAS DUS GESLAAGD!!!!!!! :yes: :shiny: Mij ouders ook blij, want nu hoefde ze mijn oom niet meer te bellen als er bestellingen weggebracht moesten worden, dat kon Ardje nu ook wel! Dat bestellingen wegbrengen was mede de reden waarom mijn ouders mijn rijbewijs bekostigden (en later ookd at van mijn broer, mar die presteerde het om altijd buitenshuis bij iemand te gaan studeren :x ), maar ze vonden het ook bij de opvoeding horen.

Dat ik eenmaal in het bezit was van een roze papiertje wilde echter niet zeggen dat ik ten alle tijde een auto van mijn ouders meekreeg. Echter wel als er verjaardagen van klasgenoten waren (en ik werd veel uitgenodigd in die dagen), en de ene keer kreeg ik de R19 mee (lekker zitten, maar instappen was een ramp), maar vaker de Express. En daar reed ik nog het liefste mee gek genoeg, die had een beetje de stoelen van de R19, maar ik hoefde mijn knieën tenminste niet raar om het stuur heen te vouwen tijdens instappen. Maar als ik uitging dan moest ik of met iemand meerijden, of ik moest fietsen, en dat had ik na een paar hachelijke avonturen met een Volvo 66 of Opel Rekord estate (3-deurs!) wel gezien. Als je voorin zat ging het nog wel, maar als je achterin zat dan struikelde je elke keer over de autogordels :x Daarnaast had mijn maat in die dagen de vervelende eigenschap om (zelfs met koude motor!) te gaan racen met die bakken, tot schrapende velgranden op asfalt aan toe. Die maat kreeg toen een keer terecht de wind van voren van zijn moeder toen ze hoorde van zijn stunts, terwijl ze van mij alleen maar goede verhalen hoorde (ik had toen al een eigen auto) :angel: . Hij presteerde het om de graspollen rond te laten slingeren terwijl hij optrok met de Rekord. De koppeling was toch al aan vervanging toe, zei hij dan.

Maar goed: ik had het helemaal gezien toen bleek dat ik niet altijd een auto meekreeg wanneer ik die nodig had,vooral tijdens het stappen. Het andere plannetje van mij, ik zou mijn motorrijbewijs halen en een motor kopen zodat ik kon ruilen met mijn vader, ging al niet meer door toen mijn vader een Yamaha XJ 650 J kocht (waar kennen we die motor ook alweer van? ), en ik dus iets anders moest verzinnen. Ik had echter nog een Guldentje op 5000 liggen waarvan er 3500 gereserveerd waren voor een auto, waar ik al voor aan het sparen was sind ik 16 was...... wat voor leuks zou je daarvoor allemaal kunnen kopen?

Wordt vervolgd
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

1991 HondArd's eerste stappen op de automarkt.

Ik was er al vrij snel achter dat een auto aanschaffen één was, maar het blijven rijden een twee. Daarom ook dat ik al snel van de Peugeot 604 was afgestapt (veel auto voor weinig geld), want daar zou ik maar een paar maanden plezier van hebben. Het moest dus een auto worden die in gebruik ook nog eens goedkoop was, en elk tientje minder was dan ook meegenomen. Mijn eerste criterium: hoe lichter hoe beter, en het tweede: als het maar geen Kadett wordt, want daar reed heel Zundert al in. Echt, op elke hoek van de straat kwam je wel een Kadett tegen en het populairste model was de D, bij voorkeur een 2 of 3 deurs in een zo armzalig mogelijke uitvoering (dus ronde koplampen). De E-Kadett zag je veel minder, en zelfs de C-Kadett reed er nog meer rond dan een Golf (I&II). Mijn ouders probeerden me nog in een Renault R4 te krijgen, en hoewel ik die heel cool vond ging degene die te koop stond toch iets over mijn budget heen. Daarnaast was hij zo lek als een mandje, met zelfs mos aan de binnenkant van de ruiten.

Al zoekende in de kranten (internet was in die tijd nog een universiteits-aangelegenheid, zonder plaatjes) kon ik me bij elke auto die ik tegenkwam wel iets visualiseren, ook in de portemonee. Te groot, te veel verbruikend, te duur in verzekeren, Kadett..... en zo ging het nog wel even door. Tot mijn oog viel op de lettercombinatie SC100GX..... da's toch zo'n klein rugzakje die toen al in de AW werd aangeprezen als toekomstige klassieker? :heart: Prijs was ook netjes (nog geen Fl1800,--), maar om een goede indruk te krijgen moest ik wel eerst een kijkje gaan nemen. Maar ik zag me al helemaal rijden in zo'n sportieve spaarpot. Gemiddeld verbruik rond de 1:14, massa van 642kg, en hoewel het niet hard ging had je wel een goed gevoel van snelheid door de lage bouw. Hoe ik mijn maten hierin ging krijgen was een raadsel, achterbank zat er meer voor de vorm in en die werd in de Volvo 66 en Opel Rekord steevast gevuld met 4-5 pubers. Maar hé, het was MIJN auto, IK moest hem betalen en rijden. Mijn vader vond het op zich ook een goed idee, want hij zou in gebruik niet echt duur zijn. Maar hij schrok toch een beetje van de prijs. Voor een auto was hij wel heel goedkoop, maar het bleef een hele uitgave. Om het in zijn woorden te zeggen: "het is geen pakje boter wat je koopt." Ik met hem op stap in de middag van de 30ste april 1991, kijken naar dat Japanse blik. Pand zag er een beetje verdacht uit, maar ik was te verliefd en wilde die SC100GX zien. Daar stond hij dan, behoorlijk geroest aan de onderkant maar op de één of andere manier keek ik daar doorheen. De verkoper prees hem aan met "ik ben er vandaag nog mee naar Amsterdam geweest" en daardoor startte hij (natuurlijk) in één keer want hij was nog goed warm. Maar gelukkig was mijn vader de verstandigste en sommeerde mij om toch maar verder te kijken.

Op de weg terug naar huis zouden we nog langs de Suzuki dealer rijden, want misschien hadden ze daar wel een betere SC100GX staan. Maar we bleven steken bij de VW/Audi dealer want die had een heel groot assortiment, ook tweedehands. Inderdaad een heel groot assortiment, maar de goedkoopste auto die daar stond deed 2x mijn budget. Het was echter wel een hele mooie en goed uitgerustte Golf I van het laatste bouwjaar met erg weinig kilometers. Er zaten zelfs hoofdsteunen in en velours bekleding. Maar nog belangrijker: een verlichtingszoemer 8-) Wel weer een nadeel: driedeurs, maar er stond tenminste geen Kadett op.

Terug thuis viel mijn oog op een tegoedbon die ik van de rijschool had gekregen voor het halen van mijn rijbewijs. Bij aanschaf van een auto van minimaal Fl3500,-- kreeg ik er een radiocassettespeler bij die "alle piraten uit de omgeving kon ontvangen". Één nadeel: die garage stond in Achtmaal (kerkdorp van de gemeente Zundert) en daar was het percentage Kadetts nog veel hoger dan in Zundert zelf. Mijn vermoeden werd helemaal bewaarheid, het terein (afgesloten want niet open tijdens Koninginnedag) stond er echt helemaal vol mee, in al even schraal uitgerustte versies. Meteen rechtsomkeert, maar in die straat stond wel een Civic Mk1 met zo'n "leesbril" op de bumper. Dat leek mij een veel leuker auto-tje maar helaas niet te koop waardoor het bij een snelle flirt bleef.

Mijn vader snapte mijn aversie tegen Kadetts op zich wel. Hij (en mijn moeder) hadden het helemaal niet zo op Duitsers want die waren voor hetzelfde geld als een Reanult veel schraler uitgerust in die tijd. En met de R19 hadden ze eindelijk eens een goede Renault onder hun kont. Alhoewel ze nooit veel last hebben gehad van het "Roest En Narigheid Achtervolgen U Lange Tijd" geintje waar het merk toen echt nog om bekend stond. Ze kochten immers altijd nieuw en ruilden hun auto's altijd al na 3-5 jaar in. De Express was de eerste (en laatse) occasion die ze kochten en ook daar hadden ze geen miskoop aan gedaan. Rond 1988 had Renault het dus (voor sommige modellen) eindelijk door hoe je betrouwbare wagens moest maken.

Snel maar even een belletje gewaagd aan een garage die ook een hele goede klant van ons was, maar waar we dus nooit een auto kochten omdat hij niet in nieuwe auto's deed. Hij had wel wat staan voor Fl3500,-- maar dan moest ik wel snel zijn want het was een nogal polulair model, welk model bleef even achterwege maar hij zou qua gebruik goed in mijn portemonee moeten passen. De avond erna maar gaan kijken en toen ik de auto zag wilde ik uiteraard meteen rechtsomkeert maken. Het was namelijk een D-Kadett in een voor Zundertse begrippen heel populaire kleur, namelijk (metallic) donkergroen :x Een andere auto die daar stond (een Scirocco Mk1) leek mij echter veel leuker, maar die moest ik echt niet nemen want daar waren de kokerbalken al vrij ver van heen. Dus toch maar verder gekeken naar die Kadett, en hij viel eigenlijk niet tegen. Goed, hij had 4 versnellingen maar hij had wel 5 deuren... Dat zou erg handig zijn met mijn maten, hoeven die hun nek niet te breken over de autogordels bij het uitstappen. Daarnaast zag de bekleding er wel erg luxe uit (plus hoofdsteunen) en rondom alle ruiten zat een chromen stripje. Bleek het de Berlina versie te zijn en dat was één van de betere uitrustingsniveaus. Motor was een 1.2S, en hoewel technisch (in 1980 toen hij uitkwam) al een beetje gedateerd, je kon er geen buil aan vallen. Toen werd het interessant maar daar het (nog steeds) een Kadett bleef moest ik er wel over nadenken. Die bedenktijd kreeg ik ook tot de volgende avond want zo lang wilde hij hem nog voor mij vasthouden. Maar daarna ging hij onherroepelijk in de verkoop want hij kon hem (terecht) zo weer kwijt. Advertentie voor de volgende week was al naar de drukker en daar stond hij al tussen. Twee dagen voordat wij langskwamen was hij ingeruild op een Manta B. Stom toeval, want de eigenaar had een gebroken schroefveer met die Kadett en zag toen die Manta staan. Die wilde hij wel hebben en daardoor stond de Kadett nu te koop.

Lang hoefde ik er echter niet over die Kadett te denken want in mijn bed had ik de keuze al gemaakt. Dit moest hem worden, want er zaten meer voor dan nadelen aan :thumbup: De volgende ochtend meteen met de garage gebeld dat ik hem nam. Prijs was eigenlijk Fl2900,--, maar voor Fl600,-- kreeg ik er wel garantie voor 3 maanden bij (die ik er dubbel en dwars uit had gehaald) waardoor het budget precies gebruikt was. Toen was het een kwestie van de verzekering regelen op eigen naam (ook bij een klant van mijn ouders), en dat was even schrikken maar nog goed te doen. Dan nog een mooi radio-tje er in, luidsprekers kreeg ik van mijn ouders en toen was het een weekje wachten om hem op te halen..... die week duurde langer dan die 2 jaar die ik moest wachten om voor mijn rijbewijs op te gaan.

Wordt vervolgd.
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

14 jaartjes BerlinArd deel 1

Zo, genoeg gel*ld even, eerst even wat plaatjes. In totaal heb ik de auto 14 jaar gehad waarvan hij 7 jaar heeft gereden. Die 7 jaar leek een eeuwigheid te duren want ik heb er echt een band mee gekregen. Maar veel fofo's heb ik er niet van genomen, en degene die genomen zijn stammen allemaal uit het analoge tijdperk. De eerste foto's die ik tegenkwam waren die van het afscheid van de auto toen hij op een autotransporter stond, op weg naar het nieuwe baasje die er wel concrete plannen mee had. Hij stond inmiddels al 7 jaar stil met het plan om hem te restaureren, maar door domme tijdsplanning, andere prioriteiten en een relatie die op de klippen liep was ik niet verder gekomen dan het strippen van het interieur. Maar aan de buitenkant was hij zoals hij altijd geweest was, namelijk MIJN eerste auto, en als ik hem zo zie krijg ik meteen weer heinwee..... :emo:

Afbeelding Afbeelding

Ik kwam er ook nog een paar tegen in uitgekleede staat, en zo stond hij er al maanden bij.
Afbeelding Afbeelding Afbeelding Afbeelding

Motorruimte zag er nog het beste uit.
Afbeelding

Kenteken was trouwens GB-46-VD. De laatste keer dat ik bij de RDW heb gekeken leek hij nog steeds ergens rond te rijden.
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
Joël D.
.
.
Berichten: 851
Lid geworden op: 16 feb 2010, 20:04
Locatie: Bennebroek

Re: HondArd's historie

Bericht door Joël D. »

RDW schreef:Vervaldatum APK Info 08-01-2010
Het zal toch niet? :x

Mooi verhaal hoor, Ard!
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

Ik zag het ook net staan, was ik wel even van geschrokken. Maar toen ik hem verkocht (eigenlijk weggaf) zou de nieuwe eigenaar hem optisch helemaal gaan aanpakken. Hij is grijs geworden, booskijkers aan de motorkap gelast, kentekenplaat naar de bumper, uitlaat die aan de zijkant onder de wagen uitkwam..... :? dat ging mij een beetje te ver. Maar goed, zijn auto, zijn plannen. Na een tijdje ging hij weer over naar een ander en vorig jaar is hij voor het laatst van eigenaar gewisseld. Ik heb het vage vermoeden dat die persoon hem weer een beetje in originele staat gaat terugbrengen en hem daarom even geschorst heeft, want zo'n Berlina versie is vrij zeldzaam.
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: HondArd's historie

Bericht door HondArd »

Even snel tussendoor, maar vandaag zijn de ruiten van de Verso getint (mede om de inval van zonlicht achterin tegen te gaan) en daar heb ik uiteraard foto's van gemaakt.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Het is nu meer een VIP busje geworden. Maar zoals we wel weten van die Renault reclame: de belangrijkste mensen zitten vaak achterin 8-)
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
Leeuw
.
.
Berichten: 5728
Lid geworden op: 07 feb 2010, 20:31

Re: HondArd's historie

Bericht door Leeuw »

Dat doet hem wel goed zeg :thumbup:

Wij hebben ook zo'n Kadett d gehad, maar dan in het metalic blauw de eerste auto die mijn vader nieuw uit de fabriek kocht (en zelf ophaalde uit Genk.be) Daar heeft ie echt veel panne mee gehad, dus na een half jaar weer omgeruild en weer terug naar een ascona
Plaats reactie