HondArd's historie
Geplaatst: 10 feb 2010, 18:46
1973 - 1989 Tot de eerste rijles
Al mijn hele leven ben ik autogek, en sprekend is wat dat betreft de gebeurtenis die mijn prille autoliefde markeerde. Mijn vader was zowat gek geworden na het constante gevraag van mijn kant (wa's da auto?), maar daardoor kon ik al op tweejarge leeftijd mijn prille autokennis etaleren. Er stond een auto onder een afdekzeil met een paar hele kenmerkende wielen. Vol enthausiasme zei ik "Da's Simca", en dit bleek nog te kloppen ook. Op de vraag van de eigenaar waarom ik dat wist, zei ik "wieldoppen".
Zelf reden mijn ouders in die tijd Renault, en de eerste auto van hun die ik me heel goed kan herinneren was een witte R12 stationwagon, die ik tijdens een vakantie in het Zwarte Woud regelmatig onderkotste Gelukkig hadden veel auto's in die tijd nog Skai-bekleding, dus hoefden mijn ouders niet veel te poetsen. Nog veelvuldig wagenziek geweest in de jaren erna, maar dat heeft mijn liefde voor auto's allerminst bekoeld. Het was pas toen we op vakantie gingen naar Zwitserland in 1981 (in een beige Renault R14) dat ik eindelijk doorhad hoe ik die ranzige Primatourtjes tot mij moest nemen, waardoor ik die complete vakantie voor het eerst volledig kotsloos ben geweest. Voor mijn doen duurde het een eeuwigheid, maar het duurde eigenlijk maar 4 jaar.
Eerste andere auto die als ik bewust meemaakte was een klein groen Honda-tje luisterend naar de naam N600, maar het duurde vervolgens nog tot mijn 28ste eer ik mijn eerste Honda daadwerkelijk kocht.
Zo rond mijn 14e begon ik langzaam maar zeker toe te leven naar mijn 16e jaar, de leeftijd dat ik brommer mocht gaan rijden. Mijn ouders lieten me wel blijken dat ze daar niet zo'n fan van waren (gelet op hun eigen slechte ervaring daarmee), en langzaam maar zeker bekoelde het bij mij ook. Met als gevolg toen ik eenmaal 16 was ik een ander doel stelde. Namelijk om op mijn 18e, als ik mijn rijbewijs had, een auto te kopen. Gevoel voor realiteit was mij vreemd, en ik zag enkel de vraagprijzen van alle toenmalige tweedehands auto's. Het viel mij op dat een Peugeot 604 wel erg goedkoop in aanschaf moest zijn, zodat dat "mijn" auto moest gaan worden. Nog niet wetende dat hij nogal duur was in onderhoud, nogal een flinke slok lustte, en hopeloos duur zou zijn in wegenbelasting en verzekering.
Toen ik 17,5 was had ik nog even zin in een solex, maar gelukkig wist mijn vader mij te overtuigen om het niet te doen want het was nog maar een half jaar eer ik mocht gaan lessen. Dat leek niet meer zo lang te duren, maar ik was al vanaf mijn 16e aan het aftellen. Dagelijks rekende ik op de dag nauwkeurig uit hoeveel dagen het nog zou duren tot 20 december 1989, om datzelfde aantal dagen terug te rekenen. Op 21 juni 1989 rekende ik dus terug naar 22 december 1988 en zo verder. Helemaal maniakaal, maar zo graag wilde ik auto gaan rijden. Gek werd ik dan ook dat leeftijdsgenoten in de VS al met hun 16e mochten gaan sturen, en mijn eindexamenwerkstuk voor MAVO-Nederlands ging dan ook over het al op (zeer) jonge leeftijd mogen autorijden. Ik had toch immers ervaring op de computer met Test Drive?
Theorie heb ik twee keer over gedaan, maar nog altijd ruim voor de 20ste december 1989. De dag dat ik van de passagiersstoel door mocht schuiven naar de bestuurdersstoel, om al rijdende aan het stuur te mogen draaien...
Al mijn hele leven ben ik autogek, en sprekend is wat dat betreft de gebeurtenis die mijn prille autoliefde markeerde. Mijn vader was zowat gek geworden na het constante gevraag van mijn kant (wa's da auto?), maar daardoor kon ik al op tweejarge leeftijd mijn prille autokennis etaleren. Er stond een auto onder een afdekzeil met een paar hele kenmerkende wielen. Vol enthausiasme zei ik "Da's Simca", en dit bleek nog te kloppen ook. Op de vraag van de eigenaar waarom ik dat wist, zei ik "wieldoppen".
Zelf reden mijn ouders in die tijd Renault, en de eerste auto van hun die ik me heel goed kan herinneren was een witte R12 stationwagon, die ik tijdens een vakantie in het Zwarte Woud regelmatig onderkotste Gelukkig hadden veel auto's in die tijd nog Skai-bekleding, dus hoefden mijn ouders niet veel te poetsen. Nog veelvuldig wagenziek geweest in de jaren erna, maar dat heeft mijn liefde voor auto's allerminst bekoeld. Het was pas toen we op vakantie gingen naar Zwitserland in 1981 (in een beige Renault R14) dat ik eindelijk doorhad hoe ik die ranzige Primatourtjes tot mij moest nemen, waardoor ik die complete vakantie voor het eerst volledig kotsloos ben geweest. Voor mijn doen duurde het een eeuwigheid, maar het duurde eigenlijk maar 4 jaar.
Eerste andere auto die als ik bewust meemaakte was een klein groen Honda-tje luisterend naar de naam N600, maar het duurde vervolgens nog tot mijn 28ste eer ik mijn eerste Honda daadwerkelijk kocht.
Zo rond mijn 14e begon ik langzaam maar zeker toe te leven naar mijn 16e jaar, de leeftijd dat ik brommer mocht gaan rijden. Mijn ouders lieten me wel blijken dat ze daar niet zo'n fan van waren (gelet op hun eigen slechte ervaring daarmee), en langzaam maar zeker bekoelde het bij mij ook. Met als gevolg toen ik eenmaal 16 was ik een ander doel stelde. Namelijk om op mijn 18e, als ik mijn rijbewijs had, een auto te kopen. Gevoel voor realiteit was mij vreemd, en ik zag enkel de vraagprijzen van alle toenmalige tweedehands auto's. Het viel mij op dat een Peugeot 604 wel erg goedkoop in aanschaf moest zijn, zodat dat "mijn" auto moest gaan worden. Nog niet wetende dat hij nogal duur was in onderhoud, nogal een flinke slok lustte, en hopeloos duur zou zijn in wegenbelasting en verzekering.
Toen ik 17,5 was had ik nog even zin in een solex, maar gelukkig wist mijn vader mij te overtuigen om het niet te doen want het was nog maar een half jaar eer ik mocht gaan lessen. Dat leek niet meer zo lang te duren, maar ik was al vanaf mijn 16e aan het aftellen. Dagelijks rekende ik op de dag nauwkeurig uit hoeveel dagen het nog zou duren tot 20 december 1989, om datzelfde aantal dagen terug te rekenen. Op 21 juni 1989 rekende ik dus terug naar 22 december 1988 en zo verder. Helemaal maniakaal, maar zo graag wilde ik auto gaan rijden. Gek werd ik dan ook dat leeftijdsgenoten in de VS al met hun 16e mochten gaan sturen, en mijn eindexamenwerkstuk voor MAVO-Nederlands ging dan ook over het al op (zeer) jonge leeftijd mogen autorijden. Ik had toch immers ervaring op de computer met Test Drive?
Theorie heb ik twee keer over gedaan, maar nog altijd ruim voor de 20ste december 1989. De dag dat ik van de passagiersstoel door mocht schuiven naar de bestuurdersstoel, om al rijdende aan het stuur te mogen draaien...