nvdw: een nieuwe Citroën, een nieuwe BMW

Maak hier een topic aan voor jouw autohistorie
Gebruikersavatar
nvdw
.
.
Berichten: 3093
Lid geworden op: 24 aug 2011, 00:26
Locatie: NEEN
Contacteer:

nvdw: een nieuwe Citroën, een nieuwe BMW

Bericht door nvdw »

Laat ik even wat dieper in mijn wagenparkje duiken. Aangezien ik mijn Volvo reeds meer dan vier jaar heb is het misschien wel leuk om een klein relaas met jullie te delen over hoe dit onding in mijn leven is gekomen.

Wie mij nog meegemaakt heeft op de voorganger van dit forum weet dat mijn eerste auto een Volvo 460 was. Dat was echter niet de eerste keus: ik wilde een 340. Omdat ik redelijk wat snelweg zou afleggen, wilde ik graag een handbak. De keuze viel al snel op de late uitvoeringen van 1990 en 1991, maar het gros van het aanbod was (en is) variomatic. Veel van oude mensjes geweest, dus vrij weinig geleden, dan krijg je die scheefgroei. Toch trof ik in de buurt één (1) vijfdeurs GL Special uit 1991 aan, in een redelijk courante kleur met een nette kilometerstand en een schappelijke prijs. Helaas bleek het een uitgeleefd mormel te zijn, in ieder geval niet iets waar ik me in had willen vertonen. De 460 bleek uiteindelijk niet duurder in belasting of verzekering dus de keus was vrij snel gemaakt.

Maar het bleef kriebelen. De 460 was inmiddels verdreven ten gunste van een leaseauto maar je weet hoe dat gaat: bezit van de zaak is einde vermaak. Er moest dus een eigen auto komen. Een 340 dus, ditmaal met inbegrip van de variomatics, en zo kwam ik na wat zoeken en proefritten uit bij wederom een GL Special, wederom vijfdeurs, september '91 gekentekend, een half jaar na einde productie in Born. Het autootje was een inruiler van een Utrechtse Bovag-garage en stond heel treurig bumper aan bumper met allemaal lelijke prachtwijkenbrol. Desondanks was het voertuig in vrijwel perfecte staat, niks geen roest of rottigheid, vlekkeloos interieur, alle boekjes er nog bij. Ik kon er zelfs een proefrit mee maken, wel een kort rondje, want de radiateur bleek te lekken. Helaas in dusdanige mate dat ik uiteindelijk strandde (!!) met een heftig knipperend lampje en een temperatuurmetertje dat uit het klokje liep. Maar toch: gekocht!

Afgeleverd met verse radiateur en dito accu begon het verhaal alzo (het plaatjesverhaal is chronologisch):

http://img338.imageshack.us/img338/4159/p6170009smallsj9.jpghttp://img338.imageshack.us/img338/7479/p6170010smallch1.jpg

In de laatste jaren van de 300-serie was het leveringsgamma teruggebracht naar één motor (de 1.4), keuze tussen vijfbak of vario en een naamloze basisversie of de luxere GL. Daar bovenop kon je dan nog het Special-pakket kiezen. Ik had de toppert dus, met elektrische ramen en centrale vergrendeling. Ook de stoelverwarming was standaard. Hoeveel merken geven je dat nog in je nieuwe auto?

http://img396.imageshack.us/img396/5720/mooiefotoyv1.jpg

Wat ik echter niet wist was dat de lol van dit ding ook zijn keerzijde had: een Wartungsstau van Rotterdam tot Zevenaar. Officieel noem ik deze auto mijn 'Lady of Blessed Acceleration' maar de officieuze naam is 'Het Ondankbare Kreng', vanwege de vervelende neiging om ondanks alle koestering toch weer iets kapot te laten gaan. En het zijn niet de minste dingen die fout zijn gegaan, deels door mijn eigen knoeiwerk, deels door onverklaarbaar bad karma. De mooiste was nog het vliegwiel dat op de A58 besloot los te trillen, met een Totalausfall als onvermijdelijk gevolg. Ik heb meerdere zoenoffers aan de god Loctite gebracht in de hoop dat ik in de toekomst van dergelijk onheil verschoond blijve. Inmiddels staat de auto met platte accu stil totdat ik de APK weer aanleng. De blower is ermee opgehouden dus daar moet op last van Onze Minister een oplossing voor komen. Ook zijn de membraantjes en pakkingen in de carburateur nu dusdanig vergaan dat ik die nodig uit elkaar moet trekken.

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/Variomatic%2015-2-09/IMG_0009.jpg

Dat alles neemt niet weg dat ik erg gehecht ben aan dit autootje. Ik wil ook niets liever dan er weer mee kunnen rijden, zeker omdat hij verder nog goed is, en omdat hij er zo tof uitziet in die 360 GLT-look. Door de korte eindoverbrenging is het wel een beetje een herrieschopper op de snelweg (3800 toeren bij 100 goeiemorgen) maar haast heb ik er toch niet mee. En de automaat heeft me een verwend nest gemaakt: schakelen doe ik alleen nog maar in andermans auto's. Zodra die verdomde APK achter de rug is gaat het kreng dus weer vertroeteld worden. In afwachting van het volgende dat stuk gaat ;)

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/Volvo/spoilert.jpghttp://i134.photobucket.com/albums/q114/doekedobma/IMG_7077.jpg

Dat laatste plaatje is genomen op de Elandrun van dit jaar. Ook om even aan te geven dat ik er niet alleen maar als een oud wijf mee rijd :clown:
Laatst gewijzigd door nvdw op 22 jul 2020, 20:59, 2 keer totaal gewijzigd.
"I really liked John Wayne in The Searchers. Because he was RACIST"
AvdB
.
.
Berichten: 387
Lid geworden op: 16 sep 2011, 20:44
Locatie: Kartonnen doos langs de kant van de weg, soms hier soms daar

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door AvdB »

Ha Niels!

het blijft een grappig ding die 3401 bijna net zo leuk als een witte Jumper ;)
Do epic shit, how hard can that be??
Gebruikersavatar
nvdw
.
.
Berichten: 3093
Lid geworden op: 24 aug 2011, 00:26
Locatie: NEEN
Contacteer:

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door nvdw »

Die Jumper was toch een prima verhuisbus! Met 100 pk bovendien, da's meer dan elk ander voertuig dat ik heb!

Speaking of which: de Daf, deel twee van het voertuigenfeuilleton.

Om onverklaarbare redenen was ik toch heel erg gecharmeerd van Dafs, ook al heb ik als kind geen enkele herinnering aan zo'n auto in de familie, dus waar het vandaan komt? Hoe het ook zij, het plan was om de 340 te zijner tijd aan de kant te schuiven voor een 360 en er dan een Daf bij te kopen voor de jarretellenlol. Om een lang verhaal samen te vatten: ik heb nu dus twee van die breteldragers!

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/DAF/IMG_1645.jpg

Bij het doorspitten van de mogelijkheden kwam ik toch vrij snel uit op een 66. Het is zeker niet de knapste Daf ooit gemaakt, maar technisch wel de beste. Een Volvo 66 was ook in de picture, ware het niet dat het bestand van die dingen zo is uitgedund dat je vrijwel alleen nog maar late uitloopexemplaren in beige tegenkwam, en niet te vergeten: het is geen Daf. Een van de onderscheidende kenmerken van die Daf is dat je geen PRND-automaatpook hebt, maar gewoon een simpele keuzehendel die je naar voren of naar achteren duwt afhankelijk van de kant die je uit wilt. Enfin, na eindeloze rondjes Marktplaats besloot ik het budget maar wat op te hogen. De tijden dat je een goeie Daf voor een fles port bij je oma uit de schuur trok zijn echt lang voorbij. Een van de kandidaten was een 66 Coupé die zojuist uit Frankrijk was gekomen. Op de foto's leek het heel wat en de auto was kneiterhard, maar het ding zat rondom onder de deuken en de krassen die bovendien nog eens op z'n Frans waren bijgewerkt, i.e. met vingerverf in ongeveer (dus niet) gelijkende kleur.

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/DAF/IMG_1637.jpg

Op een Daf-evenement in Voorst kwam ik echter te spreken met iemand van wie ik wist dat hij meerdere Dafs te koop had staan, echter boven mijn budget. Er bleek echter nog een 66 Coupé op voorraad, waar hij niet mee had geadverteerd, en die was aanzienlijk aantrekkelijker qua prijs! Even gekeken, en dit was de aanblik:

Een stofnest dus, maar wel een stofnest in zeer goede staat. De motor was echter geploft (een gat in een van de zuigers ter grootte van een rijksdaalder), daar moest dus een ander in komen. Net als de 340 kocht ik dus wederom een auto geheel in tegenspraak met alle door de Wielrijdersbond opgestelde wetten en regels voor het aanschaffen van een occasion (proefrit? aankoopkeuring? Nah). Wel zou de 66 helemaal rijklaar worden gemaakt. En aldus geschiedde.

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/DAF/IMG_0243.jpg

De auto in kwestie is een 66 Marathon Coupé uit december 1972. 'Marathon' staat voor de sportversie, die een opgevoerde versie van de standaard 1,1-liter Renault-viercilinder had, met gevlakte kop (dus hogere compressieverhouding), andere sproeiers in de carburateur en een pittigere nokkenas. Helaas, die was dus ontploft. Aangezien een vervanger niet voorradig c.q. vindbaar c.q. betaalbaar was, ging er dus een standaard 1.1 in. Geen strepentrekker met 33 kW, maar het was me niet om de Marathon te doen, ik wilde 'gewoon' een 66. De 66 Marathon Coupé is een vrij zeldzame variant, met 3.500 stuks gebouwd, aangezien in 1973 al de 1300 Marathon uitkwam, en deze uitvoering dus van het toneel verdween.

http://i371.photobucket.com/albums/oo152/nvdw85/DAF/IMG_1663.jpg

Wat me zo opvalt aan deze auto is zijn ontzettend fijne rijgedrag. Heel neutraal, met een ontzettend directe besturing. Remmen doet hij ook als de beste: bekrachtigde schijven waren op deze 66 standaard. Bovendien zit je er best lekker in, behalve als je achterin zit, want daar zit je alleen goed als je geen hoofd hebt. In de nu twee jaar dat ik hem heb zijn er weer diverse narigheidjes opgelost. Zo liep de motor na een afsteldag van de Daf Club aanzienlijk beter (de ontsteking stond volledig verkeerd) en heb ik aanzienlijk minder kosten aan het bijvullen van olie door het vervangen van een lekke krukaskeerring. De Vredestein-bandjes ten slotte deden het weggedrag meer goed dan de uitgedroogde dingen die er eerst onder zaten. Helaas is er nu een klein probleempje met de stroomvoorziening, want hij laadt de accu niet meer bij. Aangezien ook de koeling raar doet zal de V-snaar (die ook de waterpomp aandrijft) de eerste verdachte wel moeten zijn ;)
"I really liked John Wayne in The Searchers. Because he was RACIST"
Gebruikersavatar
HondArd
.
.
Berichten: 5198
Lid geworden op: 09 feb 2010, 20:04
Locatie: RundumHausen

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door HondArd »

Leuk ding Niels :thumbup:
"The closest to reality car that money can buy"
Gebruikersavatar
Jurjen
.
.
Berichten: 1945
Lid geworden op: 10 feb 2010, 17:19
Locatie: Amsterdam

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door Jurjen »

Gaaf verhaal, meer!
Gebruikersavatar
Leeuw
.
.
Berichten: 5728
Lid geworden op: 07 feb 2010, 20:31

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door Leeuw »

Wat een stoer apparaat :thumbup:
Gebruikersavatar
nvdw
.
.
Berichten: 3093
Lid geworden op: 24 aug 2011, 00:26
Locatie: NEEN
Contacteer:

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door nvdw »

Misschien wel leuk om een en ander te vertellen over hoe zo'n variomatic eigenlijk werkt. Een soort AFOL Academy ;)



Dit is de variomatic van een Daf 66, in dit geval de legervariant YA66. Onder een 340 hangt eenzelfde systeem, met wat kleine detailveranderingen.

Op het filmpje is goed te zien wat de variomatic in de basis doet. Laat ik beginnen met wat je niet (direct) ziet. Net als een normale handgeschakelde auto heeft een Daf een koppeling. In een 66 is dit een normale droge plaatkoppeling. Door middel van centrifugaalgewichten grijpt deze koppeling automatisch aan en ontkoppelt deze automatisch. Bij stationair toerental is de motor ontkoppeld. Daarom kruipt een variomatic niet bij stilstand zoals een automaat met koppelomvormer wel doet. Andere Dafs hebben geen plaat maar zogeheten 'schoentjes'. Het principe met de centrifugaalkrachten blijft hetzelfde, maar hier duwen acht met frictiemateriaal beklede schoenen tegen een trommel, vergelijkbaar met een trommelrem.

Na de koppeling volgt de cardan, die je op het filmpje naar de kast tussen de twee breedste poelies ziet lopen. Deze kast is de primaire transmissie. Hierin wordt de draairichting van het geheel bepaald. Precies om die reden kan een Daf (in theorie) even snel vooruit als achteruit, want de aandrijving zelf blijft ongeacht de rijrichting gelijk functioneren! Aan de primaire transmissie hangen dus die dikke poelies. Daarin bevinden zich ook weer centrifugaalgewichten. Zodra deze sneller gaan draaien, zullen ze naar elkaar gaan lopen. De riemen zullen dus verder naar buiten gaan lopen, maar omdat ze maar een bepaalde lengte hebben, moeten ze aan de andere kant dus dieper in de schijven gaan!

Deze schijven vormen, samen met wederom een tandwielkast, de secundaire transmissie. In computertaal zou dit de 'slave' zijn en de primaire de 'master', want wat de secundaire doet is geheel afhankelijk van de primaire. In deze schijven bevinden zich zeer sterke veren, die de schijven juist weer naar elkaar proberen te duwen. Daardoor schakelt de vario automatisch weer terug naar de beginpositie als je gas loslaat of afremt. Het samenspel van centrifugaalkracht, riemtrekkracht en veerkracht is dus uiteindelijk wat bepaalt in welke positie de variomatic staat. Voor de gebruiker zal dit uiteraard altijd de juiste positie (dus overbrenging) zijn. De secundaire transmissie bevat ook de eindaandrijving naar de wielen toe. Anders dan eerdere Dafs heeft de 66 heeft een differentieel. Daardoor is het in theorie ook mogelijk met één riem te rijden zonder dat dit gevolgen heeft voor de eindaandrijving (bij de Daf 46 is dit idee ook echt in de praktijk gebracht: die heeft net zo'n vario als hierboven, maar dan een 'halve'!)

Bij oudere Dafs, vanaf de eerste 600, heeft elk secundair schijfpaar de aandrijving op één achterwiel. Dat was leuk voor de OMG GR8 4 DRFTN mensen maar gaf in de dagelijkse rijpraktijk eerder ergernis dan plezier, omdat de riemen van de variomatic dan ook de verschillen in wielsnelheid moesten opvangen. Daarom maken oudere Dafs een huppeltje met het binnenste achterwiel als ze een krappe bocht moeten maken. De variomatic van de Daf 66 kent dat probleem niet. Omdat de eindaandrijving nu door een tandwielkast wordt bepaald, konden de riemen aanmerkelijk korter worden. Ze gaan mede daardoor aanzienlijk langer mee dan die van oudere typen Dafs. Voor wie dacht dat die bretellen slijten als de neten: 100.000 km op één set is echt geen uitzondering.

Maar goed, nu hebben we de basiskarakteristiek van de variomatic behandeld. Er is echter meer. Wie de redenering van de centrifugaalkrachten in de primaire transmissie volgt, zal dus merken dat de auto pas zijn hoogste versnelling bereikt bij hogere snelheden, terwijl je bij constante lage snelheid eigenlijk ook volledig opgeschakeld zou willen zijn (je rijdt immers ook geen 50 in z'n twee). De primaire poelies hebben daarom een aansluiting op het motorvacuüm via een klep. Bij een bepaalde stand van het gaspedaal (eentje die hoort bij constante lage snelheid) gaat deze klep open; omdat er bij halfgas altijd vacuüm in de motor heerst, zal deze aansluiting gaan 'zuigen'. De centrifugaalgewichten in de primaire poelies zullen dus eerder gaan werken. Dit effect wordt weer opgeheven door flink gasgeven of door te remmen. Het principe kan ook omgekeerd werken. Een speciale knop op het dashboard zet juist een klep open die het omgekeerde bewerkstelligt: gedwongen door het motorvacuüm zullen de poelies juist geforceerd in hun beginstand staan. Deze functie komt vooral van pas als motorrem, bijvoorbeeld bij afdalen van een steile helling, of bij een forse remactie. Bij de Volvo 343/340 is de aansturing met een relais geregeld dat op toerental reageert. Dat werkt binnen de bebouwde kom veel rustiger en beter: je kunt een 340 rustig met maximaal 2.500 toeren van een stoplicht laten vertrekken en toch een behoorlijke acceleratie neerzetten. Bovendien is de motorremfunctie hier uitgebreid naar het gaspedaal voor een extra kickdownfunctie.

Weet overigens dat er al ten tijde van de Dafs werd gewerkt aan een verbeterde versie die aanzienlijk minder ruimte vrat dan dit gevaarte. Deze 'transmatic' kennen we nu als de duwband-CVT. In het Daf Museum is een prototype te zien.
"I really liked John Wayne in The Searchers. Because he was RACIST"
Gebruikersavatar
nvdw
.
.
Berichten: 3093
Lid geworden op: 24 aug 2011, 00:26
Locatie: NEEN
Contacteer:

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door nvdw »

Nou, terugkomend op de 340: de APK is een feit. De blower is direct op de accu gezet, maar zodra ik een nieuw weerstandje heb moet dat maar weer terug in originele staat gebracht worden.

Verder schakelt de variomatic na een bezoekje aan de clubsleuteldag weer naar behoren. En ja, dan keer je terug (twee uur rijden goeiedag) en dan vloeit al die ergernis met het onwillige kreng weer van me af. Ergo, die auto blijft. Ik moet het kreng onwaarschijnlijk in de poeier rijden voor ik er ooit afscheid van ga nemen, lijkt het wel...
"I really liked John Wayne in The Searchers. Because he was RACIST"
AvdB
.
.
Berichten: 387
Lid geworden op: 16 sep 2011, 20:44
Locatie: Kartonnen doos langs de kant van de weg, soms hier soms daar

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door AvdB »

nvdw schreef: Ergo, die auto blijft. Ik moet het kreng onwaarschijnlijk in de poeier rijden voor ik er ooit afscheid van ga nemen, lijkt het wel...
Hehe, niet meer over nadenk, lekker houden dat ding. Mocht je 'em zat zijn, gewoon iets anders erbij kopen!
Do epic shit, how hard can that be??
Gebruikersavatar
nvdw
.
.
Berichten: 3093
Lid geworden op: 24 aug 2011, 00:26
Locatie: NEEN
Contacteer:

Re: nvdw: Les aventures des voitures variomatiques

Bericht door nvdw »

Heren. In deze tijden van nood en wroeging heb ik even jullie bijstand nodig.

Dit weekend lag voor mij op de geïmproviseerde werkbank een carburateur, merk Weber 32 DIR 109, ter service. Het is het benzinefabriekje van mijn eigen 340. Om een lang verhaal kort te maken: allerlei verduurd materiaal (pakkingen, ringetjes) zijn vervangen, de eeuwig lostrillende acceleratiesproeier is wederom vastgezet (en nu met Loctite verdikkeme), om er bij hermontage in de auto achter te komen dat ik nu hooguit een van meerdere vacuümlekkages heb opgelost. Vanochtend was mijn auto weer een impromptu bestelauto (achterste ramen beslagen), kortom, ik ben weer helemaal genezen van dit rampending (mag het na 4,5 jaar lief en leed). Heden op het werk meldt een collega dat hij eindelijk heeft al gedaan wat hij veel eerder had moeten doen: zijn moegestreden Peuzooi diesel een trap gegeven en zichzelf op iets beters en nieuwers getrakteerd. Nu, dat inspireerde mij tot het volgende.

Adviseer mij een andere auto.

Om jullie op weg te helpen geef ik jullie een soort referentievoertuig. Uit dat voertuig spreekt ook een beetje de wanhoop, daarom vraag ik jullie alternatieven aan te dragen. Dat voertuig is een Mazda 323 1.5i automaat model 1998. Rondzoekerij leert dat je voor 2.500 tot 3.000 euri een net exemplaar hebt.

De wensenlijst is aldus:
- formaat compacte middenklasser
- budget 2.500 euro (excl. marge voor onvoorziene kosten)
- automaat
- vier deuren
- benzine

Het zijn geen keiharde eisen, dus leuke handgeschakelde kisten zijn ook welkom. Andersom hoef ik ook geen Easytronic-achtige quasi-automaten of CVT-tijdbommen (Ford CTX huuuu) en mag het ook een driedeurs zijn als dat de esthetiek ten goede komt. Benzine is wel redelijk hard omdat ik niet veel kilometers maak en de motorrijtuigenbelasting dus redelijk zwaar telt.

Make my day!
"I really liked John Wayne in The Searchers. Because he was RACIST"
Plaats reactie