Generatiekloof

[ViveLaFrance]

Allereerst: bij de VI had een foto van de sterk afwijkende driedeurs (en gerelateerde sedan en coupé) toch niet mogen ontbreken:

Eerlijk gezegd heb ik die bewust achterwege gelaten, omdat ik hem toch nog behoorlijk vond lijken op de V waar de vijfdeurs en Aerodeck duidelijk vernieuwend waren voor dit model.

Met eerdere generaties heb ik niet veel. Soms best geinig zoals de compacte stationwagen van de I, maar de VIII en het huidige model zijn mijn favorieten. Vooral de sedan van die laatste vind ik een ondergewaardeerde auto. Daar werkt Honda om bekende redenen zelf aan mee.

De nieuwe Civic lijkt de Insight te volgen door ook een mini-Accord te worden. Niks mis mee, maar eigenwijs is anders.

[WizardOfOss]

Eerlijk gezegd heb ik die bewust achterwege gelaten, omdat ik hem toch nog behoorlijk vond lijken op de V waar de vijfdeurs en Aerodeck duidelijk vernieuwend waren voor dit model.

Nah, na drie generaties met een soort van shooting brake-design (uiteraard niet zo extreem als de Accord Aerodeck half jaren '80) was dit weer een ouderwets bolletje. Dat je een van de andere twee toonde is overigens zeker terecht, aangezien dat tweetal zo nadrukkelijk verschillende van de andere varianten. Niet alleen qua uiterlijk overigens, want ook technisch waren dat feitelijk juist weer afgeleiden van de voorgaande Civic (of nauwkeuriger, de Domani, een sedan die in Azië de Concerto had vervangen), specifiek voor Europa. Met daarbij uiteraard ook nog de samenwerking met Rover voor de 200/400. Dus vandaar dat in mijn optiek vertegenwoordigers van beide reeksen een plaat(s)je verdienden, net zoals bij de VIII waarbij de JDM en EDM-versies ook fors van elkaar verschilden. Ze deelden het typeplaatje en de showroom, maar verder niet zoveel.

[HondArd]

Tot en met model VI (de Japanse modellen dan) was er in meer of mindere mate sprake van een evolutie in het model, zonder dat het te fors werd. Vooral de 3 deurs hatchbacks vanaf III t/m VI hebben in mijn ogen een overduidelijke evolutie, de V en VI hiervan zijn bij de huidige, jonge generatie nog steeds rete populair.
De VI vijfdeurs was gewoon het vervolg op de Concerto, made in ze UK. Enige overeenkomst met de toen "echte" Civics was het vrij compacte formaat, maar het had net zo goed nog Concerto kunnen heten.
Verwarring in de Civic reeks is echter van alle jaren. Model II is niet overal onder de naam Civic als sedan leverbaar geweest. In Japan heette hij Balade en in Europa.... Triumph Acclaim. Wat toen de redder was van de Britse auto-industrie, een groot deel van de onderdelen was daadwerkelijk in de UK geproduceerd, en: het was nog een hele goede auto ook.
Model VII was ook al verwarrend, de sedan (IMA) had ook al niet veel weg van de 3 en vijfdeurs.
Model VIII hinkte op 2 gedachten. Qua ontwerp waren de 3 en 5 deurs erg futuristisch en nog steeds tijdloos, maar het onderstel was al iets minder traditioneel Honda (minder scherp weggedrag) en de Type-R viel zwaar door de mand. De Japanse R was dan weer stukken beter, maar je moet er van houden. Wij kregen hem als hybride, die er na de facelift eerder slechter op werd.
Model IX evolueerde verder op de VIII, maar niet helemaal geslaagd. Gelukkig wel weer een achterwisser en van de Type-R hadden ze weer goed werk gemaakt. De echt positieve verassing was de Aerodeck, daar kijk ik wel eens met een schuin oog naar voor het geval we echt uit onze Jazz gaan groeien. Na jaren gebombardeerd te zijn geweest met vooral laifstail wagons weer eens een echte pakezel, de "magic seats" maken het helemaal af.
Model X is gewoon een auto die 10-15 jaar geleden ook een Accord had kunnen zijn, met het C-segment heeft het HE-LE-MAAL niets meer te maken. Had dan de Accord in het assortiment gehouden, maar laat modellen niet groeien om dat gat op te vullen om vervolgens verder onderin weer een gat te laten ontstaan. Vanuit de Jazz is het gewoon een paar stappen te veel omhoog naar de Civic X, gewoon veel te veel auto om me heen. Hoe anders voelde het met de I en de VI Civic die ik ooit had. Ruim van binnen en niet heel groot van buiten. De XI lijkt dan weer verder te evolueren op de X. Als Honda denkt dat ze hiermee hun meest populaire model kunnen laten voortbestaan, prima, maar mijn auto gaat het niet worden.

Leukste Civics vind ik eigenlijk de modellen III en IV. Er was keus in veel carrosserievormen, waarvan een paar ook nog eens uniek waren zoals de CRX en de Shuttles, zodat er voor ieder wat wils was.

[nvdw]

Ik ben fan van de III. Strakke lijnen, fijne motortjes.

Honda heeft voor drie markten Civics-en-afgeleiden gebouwd en ontwikkeld (Europa, Amerika en Japan/Azië) en kon dus jarenlang in het eigen assortiment over en weer shoppen en met badges schuiven. In Japan is het vrij gebruikelijk (geweest?) dat de nationale merken twee of drie dealernetwerken in de lucht houden met ieder een afwijkend modelaanbod, ook al betekent dat op merkniveau drie variaties op hetzelfde thema.

De ironie is dat we weliswaar meer dan ooit in een vrije wereldeconomie leven, maar dat door valutaverschillen en andere factoren (schaalvergroting) het veel minder interessant is om auto's over en weer op de boot te zetten en specifieke modelvarianten voor afzonderlijke markten te produceren.

Daarom is die huidige Civic zo'n joekel van een apparaat: het moet overal verkocht kunnen worden, niet in het minst op de Amerikaanse markt. Ik heb er ook niet zoveel mee omdat het ding aan dezelfde ziekte lijdt als de Mazda3 al jaren doet: aanzienlijk meer voetafdruk dan een Golf of 308 maar geen winst in interieurruimte. Dat deed de III toch een stuk beter...

[ViveLaFrance]

Wij hebben een tijdje terug de huidige Civic sedan bekeken (in Assen, want Groningen heeft geen dealer meer ), omdat ik het een leuke auto vind en het net als de DS5 een model is dat tussen segmenten in hangt. Vaak levert dit een zeer interessant resultaat op. Qua binnenruimte steekt hij wat mij betreft boven C-segmenters uit. Mag ook natuurlijk, want hij is simpelweg groter, maar Honda gaat bij zo'n opvallend gestileerd model best handig om met de ergonomie. Vooral de hoofdruimte achterin viel erg mee ondanks de lage bouw. Lekkere lage zitpositie erbij, heerlijk! Maar ja, mijn vriendin dacht dat ik gek was geworden en noemde het de "Japanse Tesla Cybertruck"

[ViveLaFrance]

Over een aantal maanden onthult Mercedes-Benz de zevende generatie van de SL. Nu de SLC is gesaneerd en vooralsnog geen opvolger krijgt, wordt er een beroep gedaan op de sportieve achtergrond van de Super Leicht en heeft AMG voor het eerst de touwtjes volledig in handen.

Mercedes-Benz SL (1954-heden)

Mk I (W198/W121, 1954-1963)


Mk II (W113, 1963-1971)


Mk III (R107, 1971-1989)


Mk IV (R129, 1989-2002)


Mk V (R230, 2001-2011)


Mk VI (R231, 2012-2020)

[nvdw]

Ja, de SL. Moeilijk verhaal want zoals elke 'sportieve' Mercedes balanceert het toch vaak op of zelfs over het randje van ordinair. Bovendien zijn het algemeen gezegd meer flaneerauto's dan rijdersauto's. Ik zie dat je de 300 SL (W 198) ook hebt meegenomen in de lijst maar als het aan mij ligt is dat toch 'hors categorie', die tel ik niet mee.

De balans tussen flaneren en rijden vind ik toch het beste getroffen met een R129. Geef me zo'n 300 SL-24 en ik zou volmaakt gelukkig zijn, met de pagode als goede tweede.

[ViveLaFrance]

Ik zie dat je de 300 SL (W 198) ook hebt meegenomen in de lijst maar als het aan mij ligt is dat toch 'hors categorie', die tel ik niet mee.

Het is toch echt een SL Ik heb een aantal websites geraadpleegd en in het geval van de SL zag ik nergens dat men de Gullwing niet beschouwt als generatie. Sommigen spreken van zes generaties, anderen van zeven. De bijzondere status is evident

Normaal ben ik meer gecharmeerd van moderne auto's en niet per se een liefhebber die automatisch elke klassieker bejubelt, maar de SL is duidelijk een uitzondering. Voor de IV wil ook ik best een lans breken, maar de oudere generaties zijn stuk voor stuk lekkerder dan de meest recente versies. Ik stap graag in de W113 als roadster

[ViveLaFrance]

Komende maand presenteert Renault een volledig elektrische crossover die in de wandelgangen ‘MeganE’ wordt genoemd. De Fransen gaan zich meer richten op het C-segment, want de reguliere Mégane volgt in 2022, een jaar eerder dan gepland. Na het schrappen van de Scénic en Espace mag de Mégane dus blijven als één van de bekende namen van Renault.

Renault Mégane (1995-heden)

Mk I (1995-2002)



Mk II (2002-2009)



Mk III (2008-2016)



Mk IV (2016-heden)

[WizardOfOss]

Nog over de SL: de eerste generatie was inderdaad een beetje een buitenbeentje. Als Gullwing uiteraard een icoon, de roadster van die generatie heeft me nooit iets gedaan. Die foto is trouwens van de 190 SL, het kleinere goedkopere zusje die stiekem veel aantrekkelijker is. De Pagode blijft dan toch wel een klasse apart, dit is gewoon pure stijl. Met de R107 en R129 werd het daarna wat zakelijker, wat meer typisch Duits, maar nog aan de goede kant van de grens van goede smaak te blijven. Daarna is het toch wel serieus misgegaan....

Dan de Mégane: de eerste generatie was toch wel een hele stap na de 19, niet alle varianten waren even geslaagd (en de facelift zelfs ronduit mislukt) maar de hatchback en coupe blijven toch onveranderd leuke auto's om te zien. De tweede generatie blijft voor mij toch het hoogtepunt, alleen al om het feit dat ze iets radicaals als dit in een anders toch meestal tamelijk conservatief segment durfden uit te brengen. En uiteraard ook de generatie waarmee de RS furore begon te maken. De III was dan toch wel weer een stuk conservatiever, al blijft zo'n driedeurs "coupé" toch wel lekker. En de huidige, tsja, hij is vooral heel netjes en in de resterende varianten wat fraaier dan z'n voorgangers, maar heel veel doet ie me niet meer.